Mrs Widow.

Feiten

 

Activiteiten

 

Blog

 

Contact

 
 
Mijn naam is Sheetal. Mijn man overleed acht jaar geleden, toen ik tweeendertig jaar oud was. We zijn getrouwd toen ik zeventien was. Samen kregen we drie kinderen: een dochter, Preeti (21), en twee zoons: Prashant (20) en Rohit (19). We waren een heel gelukkig gezin totdat mijn man overleed als gevolg van hartfalen. We wonen in een arme wijk in Delhi. In twee kleine kamers doen wel alles: wassen, koken, bidden, eten en slapen. Als het regent, regent het binnen ook.   Na het overlijden van mijn man kreeg ik geen enkele hulp van mijn schoonfamilie waarbij we in huis wonen. Zij wonen achter dat gordijn, we gebruiken dezelfde voordeur, gang en toilet. Zij hebben sinds het overlijden van mijn man geen woord meer met ons gewisseld. We hebben misschien niet veel te eten maar ik ben er trots op dat al mijn kinderen naar school kunnen gaan. Gelukkig krijgt Prashant een studiebeurs van een sponsor. Ik ben er zeker  van dat mijn kinderen goede manieren leren, onafhankelijk zullen worden en vooruit zullen komen in het leven.   Het is mijn missie in dit leven om ervoor te zorgen dat mijn kinderen goed onderwijs krijgen. Ik werk hard voor mijn gezin; vanuit huis maak ik kleding voor anderen. Het is een zwaar leven, maar later zullen mijn kinderen voor mij zorgen.   Mijn kinderen zijn moderne kinderen die het niet leuk vinden als hun moeder witte kleding draagt. Dat is een oude traditie wanneer een vrouw weduwe is. Onder druk van de schoonfamilie moest ik in eerste instantie wel witte kleding dragen. Ook mag ik mij officieel niet meer opmaken, maar daar trek ik mij niets van aan. We missen mijn man elke dag, maar met zijn vieren zijn we sterk en slaan ons er doorheen.