Mrs Widow.

Feiten

 		 

Activiteiten

 		 

Blog

 		 

Contact
 
 
Sinds 2001 protesteren Catalaanse weduwen in Barcelona elke maand tegen hun te lage weduwenpensioenen. Midden op de dag lopen zij dan langzaam, onder politiebegeleiding, over één van de drukste wegen van Barcelona.Ze vragen om 70% van het loon van hun overleden mannen.In 2008 stemde het volledige Spaanse parlement in met 70%, maar nog steeds krijgen ze maar 52%. <br />‘Waarom begrijpen onze autoriteiten niet dat, wanneer hun man overlijdt, de weduwe niet plotseling van de helft van zijn inkomen kan leven?’De manifestatie eindigt altijd bij een gebouw van de ‘Generalitat’ waar een manifest wordt voorgelezen dat eindigt met de woorden: ‘Wij willen onze 70%’. Er worden geen handtekeningen aangeboden, maar bij de oprichting van hun vereniging, elf jaar terug, hebben de weduwen 730.000 handtekeningen verzameld en aan het Spaanse congres aangeboden. <br />‘Ons protest is voor een beter pensioen voor ALLE weduwen in Spanje’.‘We zullen nooit opgeven en ons elke maand blijven manifesteren, luid roepend en zingend: ‘WE WILLEN ONZE 70% EN WE WILLEN HET NU’! <br /> Señora Lola  loopt mee sinds de eerste manifestatie van de weduwen op 25 oktober 2001. Haar lidnummer is 28:`Ik ben één van de eersten.Het is mijn taak om tijdens de manifestatie te tellen hoeveel dames er zijn. Vandaag zijn het er 46.` Señora Lola (84):`Mijn man was 67 jaar toen hij in 1989 stierf. Ik was toen 62. Hij stierf aan een hartaanval. We waren 48 jaar getrouwd. Hij was controleur van verwarmings- en ventilatiesystemen. Toen we getrouwd waren en kinderen hadden, was ik gelukkig. Mijn man zorgde voor het inkomen en wij kwamen goed rond. Nu krijg ik slechts € 291 pensioen per maand, dat is mijn volledige inkomen. Elke maand kom ik tekort. ‘Als ik ergens word uitgenodigd om te eten, dan spaar ik geld uit om naar de kapper te gaan. Ik ga naar de kappersschool, dat kost niet veel geld, en soms knijpen ze een oogje toe en hoef ik niet te betalen. Ik kan tien stukken vlees halen uit een kip en daar kan ik dan vier dagen van eten…’wij zijn toch die weduwen die zoveel wonderen verrichten’. <br /> La Pieta van Michelangelo, getekend door mijn man. <br /><br /> Señora Maria (85):`Ik ontvang € 850 weduwen pensioen, dat is 52% van het arbeidsongeschiktheidspensioen van mijn man.Financieel heb ik het na zijn overlijden erg moeilijk gehad. Ik heb namelijk evenveel kosten als voor zijn overlijden, behalve het feit dat er gewoon één mond minder te vullen is. Maar ik verbruik evenveel elektriciteit en televisie. Ik moet elke euro omdraaien, Ik heb niets teveel maar heb altijd goed opgelet met mijn uitgaven. Ik heb nooit geld hoeven lenen. Het huis is van mij. Ik heb mijn echtgenoot moeten overhalen om het te kopen. Hij wilde dat eerst  niet. Om het te kunnen kopen heb ik een diamant moeten verkopen. Dat was emotioneel zwaar. Maar daarom zal ik niet in armoede sterven."<br /> Señora Vicencia (74):`Mijn man overleed op 6 november 2010 toen hij 78 jaar was, ik was toen 73. Hij overleed aan longkanker. We waren net 50 jaar getrouwd.Ik loop mee met de maandelijkse manifestatie om te zien of de pensioenen een beetje omhoog kunnen!<br />Ik ontvang € 680 weduwenpensioen en word daarnaast € 40 gekort op mijn eigen pensioen. In totaal heb ik € 660 pensioen minder te besteden dan we gewend waren. Na aftrek van alle vaste lasten hou ik per maand maximaal € 272 over voor eten, kleding en overige uitgaven.Gelukkig heb ik een goede relatie met mijn drie kinderen die mij helpen. Ik kan nog naaien, dus doe ik naaiklusjes voor vrienden.` <br /><br /> Señora Nuri (77):`Edmundo is 21 jaar geleden overleden, hij was 61 jaar, ik was 56. Blijkbaar had hij leukemie. Binnen drie dagen was hij dood. Het huis is van mij, dat hebben we vijftig jaar geleden gekocht. We waren 36 jaar getrouwd.Hij was nog niet met pensioen toen hij stierf. En omdat hij als zelfstandig ondernemer het minimum bijdroeg... is mijn weduwenpensioen ontzettend laag....<br />Ik krijg slechts €314,00 weduwenpensioen per maand. Mijn man en ik hebben altijd heel hard gewerkt in onze eigen winkel waar we huishoudapparatuur verkochten. We hebben heel veel gespaard, vandaar dat ik nu nog steeds wat spaargeld heb om mijn pensioen mee aan te vullen.Ik loop al elf jaar mee met de manifestatie. Ik ben er, net als Lola, vanaf het begin bij. Zelfs bij de fase van het verzamelen van de handtekeningen.`<br /> Señora Aurea (50):`Mijn man overleed toen hij 49 jaar was, op 26 juli 2010. Hij kreeg een motorongeluk. Hij was automonteur. We waren 22 jaar getrouwd.Opeens had ik € 1.440 minder per maand te besteden. Ik kreeg maar € 360 weduwenpensioen, mijn man verdiende € 2.400 per maand. Omdat hij zelfstandig ondernemer was, had hij niet genoeg pensioen gespaard. Voor de jongens krijg ik € 600 extra pensioen maar dat gaat meteen op aan schoolgeld. Vroeger was mijn loon een aanvulling. Nu kom ik er nauwelijks mee rond. Ik verdien € 1.030 per maand voor 40 uur per week werken op een bank (juni 2011). Ik koop de kip, de hamburgers, kortom, het vlees dat in de aanbieding is. Mijn ouders komen elke week langs om het dure vlees en de vis aan te vullen. De jongens eten ook zóveel! Ik ga nooit meer naar de kapper.Ons appartement is gekocht en afbetaald.Vroeger hoefde ik daar niet op  te letten maar nu koop ik alleen nog eten met kortingsbonnen.Nu ben ik ook nog mijn baan kwijt (november 2011), vandaag was mijn laatste werkdag. Ik moet zorgen dat ik snel weer werk krijg, bijvoorbeeld via een uitzendbureau.<br /> Señora Margarita (59):`Ik ontvang een maandelijks weduwenpensioen van €510,00. Na aftrek van mijn vaste lasten hou ik € 285,00 over. Mijn dochter betaalt de huur van ons appartement en mijn zoon betaalt de telefoonrekening.` <a href="https://www.youtube.com/watch?v=R0Rou4zHMr4"  class="" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=R0Rou4zHMr4</a>