Mrs Widow.

Feiten

 		 

Activiteiten

 		 

Blog

 		 

Contact
 
 
Staatssecretaris Klijnsma deed afgelopen jaar een voorstel  om de ANW uitkering voor nabestaanden met kinderen onder de 18 jaar te beperken tot een uitkering met een duur van maximaal één jaar. Nu krijgt men nog uitgekeerd tot het jongste kind 18 jaar is. De staatssecretaris vond dat het goed was voor nabestaanden om na een jaar (weer) aan het werk te gaan, zodat hun kinderen trots kunnen zijn op hun overgebleven ouder. De staatssecretaris is door de tweede kamer teruggezonden om te kijken of dit voorstel aangepast kan worden. In augustus 2013 zou zij met een nieuw voorstel komen. Het voorstel kwam niet maar wel afstel.  In afwachting van het voorstel vind ik deze zomer zes weduwen bereid te vertellen over hun ervaring met werken, het opvoeden van kinderen, en hun eigen verdriet in relatie tot de uitkering van de ANW. Zij vertelden hun verhaal in de hoop dat de bezuinigingen voorkomen konden worden. Voorlopig blijft de ANW ongemoeid. U leest de volledige verhalen op mijn blog. <br /><br />Annemiek en Renée, Zuid Holland:<br />Mijn inkomsten worden gecompenseerd door de uitkering van de ANW. Als de uitkering er niet geweest was, had ik fulltime moeten gaan werken. Dan had ik minder tijd kunnen doorbrengen met mijn dochter. Annemieke, Liam en Kaithlynn en de hond Atka in hun achtertuin, Gelderland:<br />Het probleem voor mijzelf met de eventuele invoering van de nieuwe ANW is dat, als ik meer voor de kinderen wil gaan zorgen ik daar niet voor zal kunnen kiezen, omdat ik niet kan rondkomen met minder inkomen zonder aanvulling van de ANW. Astrid Pierrot en Tycho, Noord Holland:<br />Als ik geen ANW-uitkering zou ontvangen dan scheelt mij dat <br />€ 300,00 per maand. Ik kan helaas niet meer uren gaan werken, dat red ik niet met mijn energie. Mijn echtgenoot is pas een jaar geleden overleden. Ik ben er nog lang niet. Ik denk dat, wanneer ik nu gedwongen zou worden meer te gaan werken, ik mij ziek zou moeten melden. Kim en Kato, Utrecht: <br />Natuurlijk was werken noodzakelijk, maar dankzij de aanvulling van de ANW had ik een keus. Gezien onze situatie was dit geen luxe maar noodzaak. Uiteindelijk waren we als gezin allemaal tekort gekomen; ik kon de keuze maken om niet meer te kort te schieten. <br />Ik ben dankbaar voor het vangnet van de ANW zoals het nu is. Het ontbreekt mij niet aan het besef dat dit geen vanzelfsprekendheid is. Ik hoop dat de politiek tot het besef komt dat het voor deze kleine groep medelanders noodzakelijk is deze steun te blijven ontvangen. Pauline en Emma, Zuid Holland: <br />Over ruim een jaar wordt Emma 18 en dan stopt mijn ANW-uitkering. Ik ben blij dat ik al die jaren heb geïnvesteerd in mijn studie en werk, zodat ik hopelijk straks meer kan gaan werken. Maar ook ben ik ontzettend blij en dankbaar dat ik, mede door de aanvulling van mijn inkomen met de ANW-uitkering, zoveel tijd met mijn dochter heb kunnen doorbrengen.